Van Udaipur naar Mumbai
Door: Wilma/Peter
Blijf op de hoogte en volg Wilhen Peth
05 Maart 2014 | India, Jaipur
Van Udaipur naar Mumbai dinsdag 04-03-2014.
We waren om 1/2 vier allebei al wakker en hebben even snel een douche genomen en de laaste spullen in de kleine koffers gedaan.Om gord 1/2 vijf kregen we nog koffie en thee en sandwiches voor onderweg.Het was nog stikdonker en behoorlijk fris buiten.In het begin was het ook nog erg stil op straatenkel wat honden en hier en daar een koe en soms een enkele persoon,die zich warmde bij een vuurtje.Het duurde ca. 45 minuten voor we bij het vliegveld waren.er stond al een rij mensenom de de koffers in te checken.Samen met de koffers van Hennie en Theo hadden we een aardig overgewicht,dus moest Peter naar een kantoortje om bij te betalen.Daar stond ook al een flinke rij,want er was maar 1 loket en het duurde daar eindeloos.Toen dat eindelijk klaar was moest de handbagage nog door de X-ray.Ik was vergeten om een schaar en een nagelschaartje uit mijn toilettas te halen. die ben ik dus kwijt ,want het is gevaarlijk spul.Peter moest zijn laptoptas helemaal uitpakken en Theo de schoudertas.In beide was echter niets bijzonders te vinden.Toen dat eidelijk klaar was,kregen we ook nog eens van iemand op ons kop ,dat we optid aanwezig hadden moeten zijn,want het vliegtuig moest op ons wachten.En dat terwijl wij als een van de eersten bij de bagagecheck waren.We ontploften bijna .Dus moesten we vervolgens nog hardlopen ook om de vlucht te halen.De vlucht duurde ongeveer 1 uur en 1 kwartier en moesten toen nodig naar de w.c.,want direct uit het vliegtuig kregen we een bezoek aan de Dharavi-sloppenwijk.Een jongeman,een student,afkomstig uit deze wijk gaf de rondleiding.Hij vroeg ons of wij wat van deze wijk afwisten.Hennie en Theo hadden er op t.v. iets van gezien in het programma "van Bangalore tot Bihar"wat van gezien.In deze wijk wonen ruim 1 miljoenmensen,maar er word niet gebedeld en de criminaliteit bedraagt daar slechts 2 %,wat dus erg laag is en dat komt ,omdat ze allemmal in hun bestaan voorzien,door te werken als dagloners in de daar bestaande industrie in de wijk,zoals het recyclen van plastic.Het plastic word versnipperd door machines die ze zelf maken.Zo doen ze dat ook met papier en oude verfblikken. Ze looien er leer van Scapen en buffelhuiden en daar hebben ze zelf een enorme wasmachine voor gebouwd.Ze maken er kleding en prachtige wnad decoraties met een computergestuurde borduurmachine.Tevens zijn we door de smalste en laagste steegjes en laantjes gelopen.volgens onze gids waren wij de eerste buitenlanders ,die dit durfden.O,ja ,boven die bedrijfjes wonen ze dan ook ,soms op 10 vierkante meter met zijn zessen of zevenen.Dus privacy is daar ver te zoeken.Uiteindelijk kwamen we bij een tempel voor alle gezindten,dus zowel voor moslims,christenen,hindoes en boedhisten.Daarna was de rondleiding ten einde en gingen we moe en dorstig naar het hotel.We hadden gisteren te horen gekregen ,dat het een ander zou zijn,dan die ,die in de reisschema stond.Na de lunch keregen we een stadstour. de gids stond al op ons te wachten.Het is een aardige manmaar hij ratelt aan 1 stuk door.We hebben wel gevraagd of hij wat langzamer wilde praten,maar dat lukte hem niet echt.we gingen eerst langs de Marine Drive,dat is eigenlijk de promenade.De skyline van Mumbai is best wel mooi in de volle zon.In de stad zie je een combinatie van bouwstijlen,van modern tot victoriaans uit de tijd dat de britten het voor het zeggen hadden en torenflats,skyscrapers en krotten en eenvoudige gezinswoningen.We zijn ook bij de Gateway wezen kijken en bij de Towers of Silence,waar men de doden neerlegt ,die niet gecremeerd worden.Bij een tuin waar we even doorheen liepen staat een huis in de vorm van een schoen en daar mogen alleen kinderen jonger dan 12 jaar in.Aan de andere kant van de straat ligt nog een tuin met daaronder een groot waterreservoir voor de watervorrziening van de stad en ook de tuin.We zouden ook nog naar het prince of Wales museum gaan,maar we zijn zo moe ,dat we dat maar afzeggen en bovendien is het nu veel te warm.om goed 5 uur zijn we weer bij het hotel,waar ik nu op mijn gemak dit verhaal kan oppennen. Het diner in het Italiaanse restaurant van het hotel was heerlijk en daarna heb ik nog wat zitten lezen en peter zitten typen,maar bij allebei vielen na korte tijd inze ogen dicht van vermoeidheid en zijn we gaan slapen.
We waren om 1/2 vier allebei al wakker en hebben even snel een douche genomen en de laaste spullen in de kleine koffers gedaan.Om gord 1/2 vijf kregen we nog koffie en thee en sandwiches voor onderweg.Het was nog stikdonker en behoorlijk fris buiten.In het begin was het ook nog erg stil op straatenkel wat honden en hier en daar een koe en soms een enkele persoon,die zich warmde bij een vuurtje.Het duurde ca. 45 minuten voor we bij het vliegveld waren.er stond al een rij mensenom de de koffers in te checken.Samen met de koffers van Hennie en Theo hadden we een aardig overgewicht,dus moest Peter naar een kantoortje om bij te betalen.Daar stond ook al een flinke rij,want er was maar 1 loket en het duurde daar eindeloos.Toen dat eindelijk klaar was moest de handbagage nog door de X-ray.Ik was vergeten om een schaar en een nagelschaartje uit mijn toilettas te halen. die ben ik dus kwijt ,want het is gevaarlijk spul.Peter moest zijn laptoptas helemaal uitpakken en Theo de schoudertas.In beide was echter niets bijzonders te vinden.Toen dat eidelijk klaar was,kregen we ook nog eens van iemand op ons kop ,dat we optid aanwezig hadden moeten zijn,want het vliegtuig moest op ons wachten.En dat terwijl wij als een van de eersten bij de bagagecheck waren.We ontploften bijna .Dus moesten we vervolgens nog hardlopen ook om de vlucht te halen.De vlucht duurde ongeveer 1 uur en 1 kwartier en moesten toen nodig naar de w.c.,want direct uit het vliegtuig kregen we een bezoek aan de Dharavi-sloppenwijk.Een jongeman,een student,afkomstig uit deze wijk gaf de rondleiding.Hij vroeg ons of wij wat van deze wijk afwisten.Hennie en Theo hadden er op t.v. iets van gezien in het programma "van Bangalore tot Bihar"wat van gezien.In deze wijk wonen ruim 1 miljoenmensen,maar er word niet gebedeld en de criminaliteit bedraagt daar slechts 2 %,wat dus erg laag is en dat komt ,omdat ze allemmal in hun bestaan voorzien,door te werken als dagloners in de daar bestaande industrie in de wijk,zoals het recyclen van plastic.Het plastic word versnipperd door machines die ze zelf maken.Zo doen ze dat ook met papier en oude verfblikken. Ze looien er leer van Scapen en buffelhuiden en daar hebben ze zelf een enorme wasmachine voor gebouwd.Ze maken er kleding en prachtige wnad decoraties met een computergestuurde borduurmachine.Tevens zijn we door de smalste en laagste steegjes en laantjes gelopen.volgens onze gids waren wij de eerste buitenlanders ,die dit durfden.O,ja ,boven die bedrijfjes wonen ze dan ook ,soms op 10 vierkante meter met zijn zessen of zevenen.Dus privacy is daar ver te zoeken.Uiteindelijk kwamen we bij een tempel voor alle gezindten,dus zowel voor moslims,christenen,hindoes en boedhisten.Daarna was de rondleiding ten einde en gingen we moe en dorstig naar het hotel.We hadden gisteren te horen gekregen ,dat het een ander zou zijn,dan die ,die in de reisschema stond.Na de lunch keregen we een stadstour. de gids stond al op ons te wachten.Het is een aardige manmaar hij ratelt aan 1 stuk door.We hebben wel gevraagd of hij wat langzamer wilde praten,maar dat lukte hem niet echt.we gingen eerst langs de Marine Drive,dat is eigenlijk de promenade.De skyline van Mumbai is best wel mooi in de volle zon.In de stad zie je een combinatie van bouwstijlen,van modern tot victoriaans uit de tijd dat de britten het voor het zeggen hadden en torenflats,skyscrapers en krotten en eenvoudige gezinswoningen.We zijn ook bij de Gateway wezen kijken en bij de Towers of Silence,waar men de doden neerlegt ,die niet gecremeerd worden.Bij een tuin waar we even doorheen liepen staat een huis in de vorm van een schoen en daar mogen alleen kinderen jonger dan 12 jaar in.Aan de andere kant van de straat ligt nog een tuin met daaronder een groot waterreservoir voor de watervorrziening van de stad en ook de tuin.We zouden ook nog naar het prince of Wales museum gaan,maar we zijn zo moe ,dat we dat maar afzeggen en bovendien is het nu veel te warm.om goed 5 uur zijn we weer bij het hotel,waar ik nu op mijn gemak dit verhaal kan oppennen. Het diner in het Italiaanse restaurant van het hotel was heerlijk en daarna heb ik nog wat zitten lezen en peter zitten typen,maar bij allebei vielen na korte tijd inze ogen dicht van vermoeidheid en zijn we gaan slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
