Udaipur en kooksessie

Udaipur kooksessie maandag 03-03-2014
Vanmorgen konden we uitslapen,maar als je dat mag,dan ben je prompt al vroeg wakker.Het ontbijt was om 1/2 tien. daarvoor had ik al 2 overhemden uitgewassen en aan een hangertje buiten op het balkon aan een soort droogrek gehangen.Na het ontbijt besloten we om een stukje te gaan wandelen richting een dorpje vlakbij.We kwamen bij een schooltje.bovenop de school was nog een lokaal,waarschijnlijk voor de grotere kinderen, want die zagen ons lopenen begonnen meteen te zwaaien.bij het passeren van de school vroeg een van de leerkrachten of misschien wel het hoofd of we het schooltje wilden bezichtigen.Wat opviel ,was een grrot geschilderd vierkant vlakopgevuld met getallen van 1 tot 100 met een heel stel leuke tekeningen ertussen.Het was als spel bedoeld,waarddor de jongere kinderen op een speelse manier leerden tellen.Tegen de muren rondom de school waren leuke figuren geschilderd door 1 van de leerkrachten.Heel kunstig waren een vis ,een schildpad,maar ook Donald Duck en Mickey Mouse. het was een fleurig geheel.We werden meegenomen naar een klas,waar ze met engels bezig waren.men liet ons de schriftjes zien en daar stond ook de datum in ,waarop ze dit geschreven hadden.In deze klas zaten zo'n 13 kinderen.Ook hier zitten ze tijdens de les gewoon op de grond,maar hier was de vloer een stuk schoner .Daarna gingenwe naar het staflokaal en daar stond een computer en nog ander lesmateriaal en er lag ook een soort gastenboek,waarinmensen die de school bezocht hadden wat in konden schrijven.Peter heeft er wat aardigs in gezet.Het hoofd vertelde ons,dat de eigenaar van ons hotel, Devra, die computer geschonken had en er was een school uit Brazilie ,die hun de uniformen had geschonken.Daarna liet ze ons ook nog een lokaal zien,waar de kinderen van de arbeiders werden opgevangen, een soort kinderopvang of creche .De jongste hier was 4 jaar.Ook hier gaan ze vanaf hun 5e jaar naar school.na verloop van tijd hebben we afscheid van ze genomen en zijn verder gelopen.We kwamen een paar meisjes tegen ,die meteen begonnen te giechelen en te zwaaienAan de rechterkant van de weg was een klein steenfabriekje,waar ze nog op ouderwetse wijze stenen maken en wel klei en water mengen ,dan de substantie in een mal stoppen en daarna het overtollige verwijderen en dan de mal met inhoud in de zon leggen om te laten drogen.Als het droog is, worden ze gebakken en daarna in een ronde hutvorm opgestapeld. Links en rechts van de weg liggen allemaal akkers ,waar voornamelijk tarwe verbouwd word.Na de wandeling hadden we om 1/2 twee onze lunch,heerlijke sandwiches.In de tussentijd kregen we een telefoontje uit Delhi,dat we om 5 uur opgehaald worden om naar een indische familie te gaan. Daar gaan we als het goed is,samen met de vrouw des huizes naar de markt inkopen doen om 's avonds daarvan een maaltijd te maken.Daarbij mogen we dan zelf meehelpen.We werden door Rakish voor ons gevoel zo ongeveer naar het einde van de wereld gebracht.Bij het huis van de familie liep een pup en een gans rond,die gelijk begon te snateren toen wij aankwamen.De vrouw des huizes kwam ons begroeten en nodigde ons uit om binnen te komen en bood ons water aan in zilveren bekers.Na wat heen en weer gepraat te hebben gingen we in haar jeep naar de groentemarkt.Daar aangekomen ,vroeg ze ons wat voor groenten we lusten en we toen bloemkool, 1 kilo knoflook en erwten in de dop gekocht.O ja, en ook nog een pond gember.Op de terugweg vertelde ze dat ze onderwijzeres was op een katholieke school voor 10-11 jarige kinderen. Ze wilde ook graag weten wat wij deden of gedaan hadden.bij thuiskomst werden we aan het werh gezet. Peter mocht de bloemkool schoonmaken en Hennie ,theo en ik de erwten doppen.zij sneed ondertussen de uien en maakte er met de keukenmachine een sausje van samen met de knoflook en 3 handen cashewnoten en wat water.Hennie heeft trouwens ook het recept voor deze maaltijd genoteerd.De bloemkool en de erwten werden eerst in een pan gaar gestoomd met mosterdolie.Peter en ik hebben het regelmatig omgeroerd.Ondertussen had zij een aanstukken gesneden kip gewassen en met kruiden gekookt.dit werd weer in 1 pan gedaan en moest zo'n 20 -30 minuten garen. We kregen weer drinken aangeboden en ook dat werd in zilveren bekers en voor de heren het bier in prachtige zilveren pullen voor ons neergezet.De tafel was gedekt met zilveren schalen zo groot als een dienblad met daarop 5 kleine schaaltjes,uiteraard ook van zilver.Ook het bestek was van zilver. Dit is beslist geen arme familie.Er kwamen ook nog anderegerchten op tafel,die ze 's middags al voorbereid had,zoals rijst en een sausje van linzen en chapatti,een soort pannekoek ,maar dan van deeg gemaakt.Op het bord leg je alleen de rijst en de rest van de gerechten gaat in de schaaltjes.indiers eten over het algemeen met hun handen. Ze maken van een stukje brood(chapatti0 een schepje en daarmee scheppen ze wat van de gerechrten op en brengen het dan naar hun mond.wil je of kun je dat niet ,dan gebruik je bestek.Ondertussen was haar man ook thuis gekomen en hij eet niet mee omdat hij zeer laat geluncht had.Ze gaan meestal vroeg naar bed ,omdat ze allebei al om 5 uur 's morgens op moeten.Het was al 1/2 negen toen we afscheid namenen Hennie en ik kregen een kistje met daarin 4 kruiden. Het was zeker een 1/2 uur rijden voordat we weer bij het hotel waren.We hebben gelijk de koffers naar de bus laten brengen,omdat we morgenvroeg al om 5 uur naar het vliegveld gaan en dus al om 4 uur op moeten.we hebben ook maar vast de hotelrekening betaald ,dan hoeft dat vannacht niet te gebeuren.Na samen nog wat gedronken te hebben,zijn we te bedde gegaan.