Van Jodhpur naar Dhamli

Van Jodhpur naar Dhamli. 26-02-2014.
We hadden met Rakish,onze chauffeur ,afgesproken ,dat we om 10 uur zouden vertrekken.De vertegenwoordiger van Sanskriti-tours,vroeg om de voucher, maar die had de local-agent bij onze aankomst al gekregen. Het werd al vroeg warm en het duurde even voor we Jodhpur uit waren, want er waren veel vrachtwagens op de weg. Op een gegeven moment gingen we bij een T-splitsing rechtsaf en iets verderop was een restaurant waar we even iets gingen drinken en waar ook van alles te koop was.We hebben daar een Indiaas hoofddeksel gekocht. Na de thee zijn we weer een stuk dezelfde weg teruggereden tot aan de splitsing en daar gingen we rechtsaf richting Dhamli.Het was een smal weggetje .je kon elkaar nauwelijks passeren, en het was erg hobbelig en het was ook nog zeer druk op dat weggetje.Op een gegeven moment stopte Rakish en belde iemand om naar de juiste weg te vragen,want hij was hier kennelijk ook nog nooit geweest.Uiteindelijk kwamen we na een kortere rit dan gedacht in Dhamli aan. Het is een klein dorp,maar waar is het hotel?Rakish vroeg naar onze papieren om te zien of er een telefoonnummer bij stond,maar dat was niet het geval.Hij moest nog een paar naar de weg vragen.Dhamli ligt vlakbij Pali. wij hebben leuke kamers,maar er is hier beslist geen luxe. dit is weer eens een andere leike ervaringVooraf ,in Nederland, hadden we afgesproken met onze reisconsulente, dat we een donatie zouden doen voor de plaatselijke meisjesschool.De donatie bestaat uit 50 doosjes met rekenmateriaal,potlood gradenbogen,driehoeken ,lijm schaar etc. Bij aankomst in het hotel,kregen we eerst wat te drinken en Margaret, een Canadese vrouw, die hier al vanaf 1995 woont, verteldeons over het ontstaan van de school.Om 1/2 vier gingen we met Inder, de eigenaar van het hotel en het dorp naar de school. De man bezit in totaal 12 dorpen en dat is wel te merken,want iedereen buigt voor hem als een knipmes en begroet hem beleefd.Bij de school aangekomen,zagen we dat er een stel kinderen buiten op de grond zaten en les kregen.We gingen een lokaal binnen en daar zaten 17 meisjes op de grond achter een soort lessenaartje.De een had sommen voor zich en een ander weer een boek/schrift.Dit ware echt pubers ,want ze begonnen wat te giechelenen met elkaar te smoezen.Men vroeg of wij een Nederlands liedje voor wilden zingen,zodat de kids dat dan na konden zingen. We zongen het regel voor regel en zij zongen het daarna best goed na. Het leidje was. Vader Jacob(i)Daarna deelden we een aantal doosjes uit wat met veel gegiebel van hun kant gepaard ging.Daarna hebben we buiten ook nog een stel doosjes uitgedeelden werden we diir de kinderen hartelijk bedankt en zijn we onder leiding van Inder een wandeling gaan maken door het dorp.Het is beslist geen rijk dorp . Inder heeft voor iedereen wel belangstelling en een praatje en laat zich regelmatig informeren over de stand van zaken. ze zijn nu bezig om een weg te bestraten en dat gebeurt door de lokale bevolking. in een van de huisjes staat een maalinrichting voor het maken van mosterd -en sesamolie.in een ander huis stond een elektrische molen voor het malen van granen en met al deze producten wordt dan eten bereid. bij een ander huis werden weer potten gebakken,die dan weer geruild worden voor etenswaren of andere producten.Ook zijn er nog 2 zgn. armenstraatjes. hier wonen echt de armste mensen en die worden ook nog de onaanraakbaren genoemd,omdat ze zo veel ziektes met zich meedragen,dat niemand ze durft aan te raken. Na de wandeling hebben we aan het begin van de avond lekker bij een kampvuurtje gezeten,dat Peter maakte en brandende hield,waarop ook nog eens een stuk wild zwijn werd gegaard voor de avondmaalrijd. Bij het kampvuur zaten we gezellig te praten met Raimund en Meggie ,2 zuiderburen,die hier al jaren komen ,onder het genot van een sapje,biertje of een whiskey.Na het diner hebben we nog een tijdje bij het vuur gezeten en zijn we om 1/2 elf naar bed gegaan.